سلام دوستان
شعر یک شعر قدیمی از خودم
زخمه به چنگ
چنگ بی صدای دلم با تو چه زیبا میزند!
زیر آن سرو بلند
چشم به راهت چه غریبانه و تنها بودم !
***********
آگهی دار که گر
خشگ و بی جان و فسرده باشم،
غرقه در پوچی تردید و فغان،
ریشه ات بر قلبم جان نو خواهد داد.
چنگ تو بر دل سنگ این خراب بی هنر
نغمه ((شور)و ((همایون))و((غزل))خواهد زد
در فریب و ترس این پیر خزان
پاکیت زخم تبر،بر تن بی برگم را
عافیت خواهد بود
خاک این قلبم را زیر و رو هم بکنند
بذر تو در قلبم جاودان خواهد ماند.