خوشحالم.(چه جمله کوتاه و عجیبی)
دانشگاه یه خوبی بزرگ داره و اونم اینه که خیلی چیز ها رو برای آدم روشن میکنه.حد اقل برای من یه جور آینه است.که نشونت میده راست راستی کی هستی..در کنار این، راه و رسم جدیدی هم در روابط انسانی به آدم یاد میده.
خوشحالم که بالاخره فهمیدم داستان زندگی تو دنیای آدم بزرگ ها چیه.از این که میتونم با قواعد جدید بازی کنم و شانس برنده شدن دارم.و میدونم موفقیتم در آینده بی برو برگرد به تلاش امروزم وابستس.
از این خوشحالم که تونستم با آدم های تازه دوست بشم و ببینم تو سرشون چی میگذره.
و در نهایت از این خوشحالم که کمتر حس تنها بودن میکنم.