مرغ مهاجر
زندگی حسی غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد ...مرغ مهاجر
زندگی حسی غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد ...درباره من
هادی هستم.گاهی مینویسم و گاهی هم نه.
نوشته های این وبلاگ رو در سنین مختلف نوشتم از دوران دبیرستان تا دانشگاه که معمولا هر پست در یک نقطه کلیدی زندگیم نوشته شده.امیدوارم که چیز جالبی برای خوندن پیدا کنید.
ادامه...
به یاد زیبایی های منتظری
سلام...
قبل از هر چیز درگذشت ایت الله منتظری رو به همه ملت ایران تصلیت میگم
کشور ما انسان بزرگی را از دست داد.
در پایین شعری سرودم و عاشقانه به ایشون تقدیمش میکنم.
هر چند که ایشون رو خیلی کم میشناختم ولی انسان بسیار نازنینی بود
روحش شاد.
منتظری سیب حقیقت بچید
در گذر ثانیه از آن چشید
هر نفس آواز خدا ساز کرد
تا به سحر راز دلش باز کرد
منتظری چشمه امید بود
در پی عدل و خرد و داد بود
منتظری مظهر انسانیت
در دل مشتی خس و خاشاک بود
منتظری جامه قدرت بدید
از سرحق دست طمع بر کشید
در پی نا مردی بد طینتان
دست به نقد کس و نا کس کشید
منتظری با خرد روزگار
جام حقیقت زمان،سر کشید
روح بلندش همه جا شاد باد
او که جهان بینی به ما یاد داد
کز سخنانش -که همه گوهرند-
ریشه به تاک سبز ایران داد
حال که او اسوه ایثار ماست
هر قدم غنچه کنیمش نثار
حال که راهش-همه-راه من است
چیزی بگوییم که ماند به یاد:
منتظری ! طریق تو راه ما!
و روح سبزت ریشه ی جان ما!
چندی هایکو ...
با سلام
امروز چند تا هایکو براتون گزاشتم
اما هایکو چیست؟
هایکو شعر کهن ژاپن است که به کوتاهی و سرشاری از معنا و مفهوم
معروف است ولی اخیرا به خارج از ژاپن هم سرایت کرده و از طرفی
قالب سه سطری کهن ان هم در برخی هایکوها کو و زیاد شده است.
در طول راه کوهستان
قلبم را می رباید
بنفشه ای وحشی.
باشو
ناهار امروز:
فقط آب.
سانتوکا
خنده هایش ...
بیشه زار پر شد از یاس سپید
و آفتاب.
بتی درونیوک
افرا های زمستانی
برهنه از هر چیز
جز بادبادکی آبی.
منعکس
بر لب شمشیر
ابر های نرم تابستان
گری گی
بالای سخره
موج را
به برف تازه،راهی نیست.
تان تان
از کتاب{ صد و یک هایکو از گزشته تا امروز} به انتخاب جکی هاردی و ترجمه خانم پگاه احمدی.
خوب امیدوارم خوشتان امده باشد و این کتاب را بخرید و بخونید.
در پایان جمله ای از اینشتین:
اطلاعات به معنی دانش نیست.
خرداد
سلام به همه
یه شعر هست از خودم که امید وارم خوشتون بیاد
تصنیف خرداد
هیچ عیب نمیکند اگر تصنیف شادی مرا
در کوچه های پیر شب-آرام و عاشقانه تر-
قهقهه گر،نجوا گنان
بلند و کوتاه کوتاه
زمزمه با نفس کنید
در این فریبنده ترین نقطه ی عالم که دل است
"دل نوازش بکنید"
و اگر در خم این خاطره های گزرا
(در نخ این راه به راه)
بی خبر از راه درست این هزار تو هستید
با هنر "ماجرا"همراه شوید
تا برای "فرار"یافتن از این رخداد
در گذر این خرداد
به دنبال کلیدی باشید که در عمق شما محلول است
گر به دنبال نفس میگردید در هوا اباد است
و اگر در پی یک نقش حقیر سالها نقاشید،رنگتان بی رنگ است
ودر حقیقت اما،نقشتان بی رنگ است
***
در میان این بی هنری های پلید -که همه عمر به بطالت بگزشت-
از رنگ پلیدی هم میشود شعر نوشت
میشود تصلیم یک تیرگی خاص نشد
میشود از گزر لحضه عمر لحظه ای حرف نزد
که اگر پیشه وری های جهان ناص بود،بشود کامل کرد
***
آن چه که باید گفت(انچه که باقی است)
یک حکایت گفتن خالی است
که اگر در پیش است پیش ان باید رفت
باید از روشنی و عشق و هنر حرف بزد
باید بر همین صفحه تار تاریخ نقطه ای باقی،داشت
و باید بیدار ازخم و پیچ گزر این خرداد
لحظه ای شعر نوشت...
تقدیم به همه
به همه ان هایی که تصمیم گرفته اند از نو شروع کنند
به انهایی که میخاهند بشینند و فکر کنند
وبه انان که میخواهند "ازاد زندگی کنند".
امیدباید داشت
زیاد سخت نیست
دیدن یک روزنه ی نور
در میان تاریکی های پلید
که ما را این چنین کدر ساخته است
ودر این میان اما
میشود احساس کرد
لطافت ازادی را
که در خروشانی این پاییز
افتاب و روشنایی ما خواهد بود.
خدای من
سلام دوستان
بالاخره گرفتاری هام تموم شد و شروع کردم به اغازی جدید
یه شعر گذاشتم که میدونم همه شنیدن
خدای من ****** خدای خوب و مهربان
قلب کوچکم را در میان شکوفه های بهار گذاشته ام
تا از کبوتران ترانه محبت بیاموزم
خدای من!من و قلب کوچکم دوست داریم *** که در اسمان ساف و ابی پرواز کنیم
و دعا کنیم که ما همه کودکان *****دست در دست هم دهیم
و قلک های کوچک خودمان را برای درمان بیماران هدیه کنیم
و از بزرگتر های سبز سرزمین سبزمان بخاهیم ********* تا ما را یاری کنند
تا همه از بهار سبز و شیرین لذت ببرند
از:بنیاد امور بیماری های خاص
دوستان یه مسابقه
هرکی بتونه بگه که دقیقا چند ساله که این شعر داره از تلوزیون پخش میشه
من یک کامنت بهش جایزه میدم هم اکنون نیازمند یاری سبزتان هستیم
سبز باشید
تحول
سلام دوستان
شعر جدید از خودم
ستاره شبای من شقایق صدای من
برای من که اخرین ستاره ام
که سایه ام صدای بی صدای نفرته
برای قلب خسته ام که مملو از شکایته
برای اسمون من که عاشق حمایته
برای من برای تو برای هرچی ادمه
به زیر سقف کاغذی ستارهاش پر از غمه
برای ادمای خوب برای ادمای بد
برای هرکی لایقه رفاقته
برای هرکی مثل ماست
که توشه اش به رنگ ساده جسارته
برای دست مهربون که دونه ی چکاوکه
زدم به سیم اخر و دلم میخاد گریه کنم
بگم که چون رها بشم فرشته غنچه میکنه
بهار من خزانه و زمستونم جهنمه
چرا که راه واقعی تحول روایته
دوستان این در واقع یک شعر نیست بلکه یک ترانه است و من میخام
به یه اهنگ تبدیلش کنم راستی تصمیم دارم تو جشواره خوارزمی
قسمت متن و داستان نویسیش شرکت کنم یه داستان باحال به درد
بخود تو ذهنم دارم که به شما لو نمیدمش نظر یادتون نره